Sklep korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. W każdej chwili możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Lampki dla dzieci - gdy maluch boi się ciemności

Sen i pielęgnacja

Lampki dla dzieci - gdy maluch boi się ciemności

Każde dziecko przechodzi w swoim życiu etap, w którym boi się ciemności. Jest to zjawisko całkowicie naturalne i nie należy się go obawiać. Najczęściej lęk przed ciemnością pojawia się u maluchów w okolicach trzecich lub czwartych urodzin i mija po ukończeniu 6. roku życia. Może się jednak zdarzyć, że obawa przed ciemnością towarzyszy dzieciom dłużej, nawet w wieku 10 lat. Co ciekawe, strach przed ciemnością pojawia się niezależnie od charakteru czy usposobienia naszego dziecka – może zdarzyć się tak, że najbardziej odważne i rezolutne dwulatki stają się z wiekiem trzylatkami, które po zgaszeniu światła obawiają się ciemności i potworów pod łóżkiem. Lęk przed ciemnością jest zjawiskiem całkowicie naturalnym, wynikającym z rozwoju dziecka. Czy to znaczy jednak, że mamy go przeczekać aż sam minie? Niezupełnie, udowodniono bowiem, że ignorowany i „niezaopiekowany” lęk przed ciemnością może trwać dłużej niż wynikałoby to z prawidłowego rozwoju dziecka, a w skrajnych przypadkach może towarzyszyć dziecku także w dorosłości. Co zatem robić, a czego nie robić by pomóc przezwyciężyć dziecku strach przed ciemnością?

Czego nie robić, gdy dziecko boi się ciemności?


Zacznijmy od tego, czego absolutnie nie należy robić, gdy nasze dziecko boi się ciemności.


  • Nie ignoruj lęku dziecka – lekceważenie ważnych dla dziecka emocji (nie tylko strachu przed ciemnością) może wywołać u niego poczucie niezrozumienia i odrzucenia. Lęk przed ciemnością jest czymś naturalnym, ale trzylatek po prostu o tym nie wie.
  • Nie zawstydzaj dziecka i nie śmiej się z jego uczuć. Nie używaj słów: „Taki duży, a boi się ciemności?”. Zawstydzanie może doprowadzić do zamknięcia się w sobie, a tym samym do pogłębienia lęku przed ciemnością. Ponadto, dziecko będzie czuło się niezrozumiane i może stracić do nas zaufanie. W przypadku kolejnego lęku (nawet innego rodzaju) może nie zwrócić się do nas o pomoc, gdyż wie, że jej nie uzyska.
  • Nie odwołuj się do logiki i rozumu dziecka. Nie tłumacz, że nie ma się czego bać, a potwory nie istnieją. Lęk dotyczy sfery emocjonalnej dziecka i pojawia się na pewnym etapie rozwoju. Jest to zjawisko całkowicie naturalne.
  • Nie porównuj dziecka do innych, do młodszego rodzeństwa czy kolegów. Nie mów: „Zobacz, Hania taka mała, a nie boi się ciemności!”. Po pierwsze, jeśli jest rzeczywiście mała to może to jeszcze nie ten etap (dzieci zaczynają obawiać się ciemności mniej więcej około 3. roku życia). A po drugie – skąd wiesz, że nie boi się ciemności? Od Hani czy od jej mamy?
  • Nie czytaj dziecku strasznych bajek. To jeszcze nie ten etap, lepiej spędzić czas przy wesołych rymowankach lub bajkach podnoszących maluszki na duchu. Na opowieści o strachach, bestiach i potworach przyjdzie jeszcze czas.
  • Nie stosuj terapii szokowej! Pod żadnym pozorem nie zostawiaj dziecka samego w ciemnym pomieszczeniu! Może to doprowadzić do ataku histerii i rozwinięcia trwałego strachu przed ciemnością (nyktofobii)! Może z czasem dziecko przestanie płakać i mówić o swoich lękach, ale to wcale nie znaczy, że przestanie się bać!


Co zatem możemy zrobić, gdy dziecko boi się ciemności?

Gdy nasz maluch odczuwa strach po zgaszeniu światła, możemy postarać się mu pomóc. W jaki sposób? Poniżej przedstawiamy Wam kilka sprawdzonych pomysłów:



  • Wspieraj, wpieraj i jeszcze raz wspieraj! Przytulaj dziecko, głaszcz i uspokajaj. Tłumacz, że ciemności mogą wydawać się straszne, ale w rzeczywistości wcale takie nie są. Niech dziecko ma w Tobie oparcie i wie, że może liczyć na Twoją pomoc w każdej sytuacji.
  • Zaakceptuj lęki dziecka. Okaż dziecku zrozumienie. Bardzo ważnym jest, aby dziecko czuło, że jest przez nas akceptowane i rozumiane. Zapewnij dziecko, że nie ma nic złego w obawianiu się ciemności i że każdy czasem się czegoś boi.
  • Czytajcie bajki terapeutyczne. Kiedy nie wiemy jak sobie poradzić z jakimś lękiem u dziecka, bajki terapeutyczne mogą być świetnym rozwiązaniem. Pomogą pokonać lęk i oswoić nieznane, będą wsparciem dla dzieci, ale również rodzicom pozwolą lepiej zrozumieć dziecięce obawy i nauczą jak wesprzeć dziecko w trudnych momentach.
  • Oswajajcie ciemność. Niech dziecko kojarzy ciemność z czymś wesołym i przyjemnym. Możecie na przykład zrobić teatrzyk cieni czy pokaz slajdów na ścianie. Wymyślanie historii i odgrywanie ról przy świetle latarki może być dla dziecka niezłą frajdą i niezapomnianym przeżyciem.
  • Pobawcie się w detektywów – jeśli dziecko boi się potworów ukrywających się w jego pokoju, zabawcie się wspólnie w detektywów. Przeszukajcie wspólnie pokój – pod łóżkiem, stołem, za szafą i wypędźcie wszystkie potwory, które mogłyby się tam schować.
  • Pozwól dziecku spać z przytulanką. Czasem wystarczy towarzystwo ulubionego pluszaka, aby dziecięce strachy wydały się trochę mniejsze. Możecie też zorganizować wspólną zabawę podczas której wyznaczycie misia-wartownika, który zadba o spokojny i bezpieczny sen domowników.
  • Pozwól dziecku spać w półmroku. O ile spanie przy pełnym świetle nie jest zalecane, o tyle sen przy dyskretnym świetle jest często komfortowym rozwiązaniem zarówno dla dziecka, jak i dla rodzica. By dziecko stopniowo przyzwyczajało się do mroku można zostawić światło na korytarzu lub włączoną lamkę nocną w pokoju malucha. Wybierając lamkę możesz wybrać taką, której światło nie będzie ostre lub będzie regulowane. Świetnym rozwiązaniem są też lampki z funkcją automatycznego wyłączenia po 60 minutach, np. lampka Zazu Fin. Więcej sprawdzonych, dziecięcych lampek znajdziecie w dziale Lampki i projektory.
Lampka Królik Słodziak Rabbit & Friends” title=


Lampka Królik Słodziak Rabbit & Friends



Mała lampka Śpiąca Chmurka A Little Lovely Company” title=


Mała lampka Śpiąca Chmurka A Little Lovely Company



Lampka wańka zebra ZAZU Zack” title=


Lampka wańka zebra ZAZU Zack



Pamiętajmy, że strach przed ciemnością jest naturalnym etapem w rozwoju każdego dziecka i nie należy się go obawiać. To, co możemy zrobić to wspierać maluszka w tym trudnym dla niego czasie i starać się pomóc mu oswoić jego lęki. Nie lekceważmy strachów dziecka, nie karzmy go za brak odwagi. To, co nam wydaje się małe i błahe dla dziecka może być najważniejsze na świecie. Sen nie ma kojarzyć się dziecku ze strachem i karą , ale z odpoczynkiem i regeneracją – tak, aby w kolejny dzień wejść z nową energią, tak bardzo przecież potrzebną w codziennym eksplorowaniu świata!